Άλλα ονόματα:
Ασπροζάκι
Φωνόχορτο
Αγροιμιά
Ασπροξάνη
Ο
Διοσκουρίδης βάπτισε το αγριμόνιο "ευπατόριο" για να τιμήσει το
βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη τον ευπάτορα επείδη είχε πολλές γνώσεις
βοταθεραπευτικής. Ένας πάπυρος που βρέθηκε 26 αιώνες πρίνα πό σήμερα το
χρησιμοποιούσαν σε παθήσεις των ματιών. Είναι φυτό που το συνατούμε σε
μέρη που διατηρούν υγρασία. Έχει άνθη κίτρινα που βγαίνουν το καλοκαίρι
και φύλλα οδοντωτά. Οι καρποί του είναι τριχωτοί και κολλούν στα ρούχα.
Στη φαρμακοποιία χρησιμοποιούνται και τα φύλλα και τα άνθη. Αν το
βρούμε στο χωράφι χρησιμοποιείστε το αμέσως για πιό καλά αποτελέσματα.Αν
σας τσιμπήσουν έντομα ή ακόμα και φίδι ή σαύρα το αγριμόνιο θα σας
βοηθήσει μέχρι να πάτε στον γιατρό. Και αυτό επειδή είναι στηπτικό και
βοηθάει στην επούλωση των πληγών. Ακόμα, αν μπεί ένα αγκάθι στο χέρι μας
το αγριμόνιο μπορεί με επάλειψη να το βγάλει και να σταματήσει η
φαγούρα ή ο πόνος στο σημείο που μπήκε το αγκάθι.Μερικά φύλλα αγριμονίου
στο μπάνιο μας , ανακουφίζουν ένα πονεμένο και με μεγάλη κούραση
κορμί.Αν θελήσετε να το ξεράνεται να είναι πάντα σε σκιά και να το
φυλάτε σε γυάλινο δοχείο που κλείνει αεροστεγώς.
Επιστημονική Ονομασία:
Agrimonia eupatoria
Χρήσιμα μέρη:
Τα άνθη , τα φύλλα, η ρίζα.
Θεραπευτικές Ιδιότητες:
Με εσωτερική χρήση κάνει καλό στα αρθριτικά και τους ρευματισμούς.
Διουρητικό
άρα πολύτιμο για όσους υποφέρουν από τα νεφρά τους. Αποσυμφορητικό σε
φλεγμονές όπως βήχα και συνάχι και αμυγδαλίτιδα.
Θεωρείται
ότι καταπολεμά το άσθμα , την ημικρανία, τη δυσπεψία, την δυσεντερία,
την διάρροια, την χρόνια φαρυγγίτιδα και τις εκδηλώσεις της φυματίωσης,
αιμοπτύσεις.
